Τη γλώσσα (ως ένα μέσο με το οποίο κάποιος μεταφέρει πληροφορίες για διάφορα πράγματα σε κάποιον άλλο) μπορούμε να την αντιληφθούμε ως ένα σύστημα στο οποίο οι μεταβλητές «ομιλητής» και «ακροατής», καθώς και «ιδέα» και «προφορικός λόγος» είναι εκ διαμέτρου αντίθετες, σα να βρίσκονται στις τέσσερις γωνίες ενός ρόμβου. Η σχέση των τεσσάρων αυτών στοιχείων του σημειολογικού ρόμβου έχει ως εξής: Αφετηρία είναι μια διακριτή ιδέα που έχει ο ομιλητής στο μυαλό του και τη μεταφέρει σε προφορικό λόγο. Ο ακροατής με τη σειρά του μετατρέπει το λόγο πάλι στην αρχική ιδέα αντιλαμβανόμενος το νόημα αυτού που ακούει.
Translation
Language (as a means by which one conveys information about various things to another) can be understood as a system in which the variables "speaker" and "listener" as well as "idea" and "spoken speech" are opposite in diameter, as if they were at the four corners of a rhombus.The relationship of these four elements of the semiotic rhombus is as follows: A starting point is a distinct idea that the speaker has in his mind and transfers it to oral speech.The listener in turn transforms the speech back to the original idea by grasping the meaning of what he hears.
